Tenis stołowy to według różnych źródeł jeden z trzech najpopularniejszych sportów na świecie (uprawia go ponad 350 milionów osób). Tenis stołowy jest też jednym z najbardziej popularnych i lubianych sportów w Polsce. Jest także sportem olimpijskim. W 2006 r. w Polsce odnotowano: 12 298 ćwiczących, w tym 3067 kobiet, w tym 7709 juniorów; 3 zawodników z klasą MM, 14 z klasą M oraz 141 z klasą I; 107 trenerów, w tym 6 klasy M, 17 klasy I, 84 klasy II; 390 instruktorów oraz 347 innych prowadzących zajęcia sportowe; 705 sędziów tenisa stołowego; 528 działających sekcji tenisa stołowego (GUS). Warto także odnotować, że w roku 2017 było: 10 556 licencjonowanych osób uprawiających tenis stołowy, w tym wydanych licencji: zawodnika superligi, ekstraklasy i 1 ligi - 484; zawodnika ur. 2000 r i młodszego: 3930; zawodnika ur. 2009 r i młodszego - 225; seniora - 5130; niestowarzyszonych - 32; weterana (40 lat i więcej) - 390; osób z niepełnosprawnościami - 226; trenera - 401; sędziego PZTS (nie mylić z sędziami w całej Polsce) - 112; klubowych - 685. Przedstawione liczby wskazują na wagę i popularności dyscypliny, co wiąże się z koniecznością potwierdzania umiejętności osób zaangażowanych w proces tworzenia i organizacji systemu szkolenia. Zgodnie z “Narodowym Programem Rozwoju Tenisa Stołowego 2018-33” jednym z celów perspektywicznych tenisa stołowego w Polsce jest rozwinięcie lub stworzenie co najmniej 60 klubowych lub szkolnych ośrodków szkolenia etapu „sztuka treningu” („train to train”, dla osób w wieku 13-16) oraz „sztuka rywalizacji” („train to perform”, dla osób w wieku 17-20) szkolących według światowych standardów. Szkolenie „sztuki treningu” obejmuje trening zmienności techniczno-taktycznej w każdym typie-stylu gry, pełny rozwój odporności psychicznej oraz rozwój motoryczny zgodnie z założeniami pracy na tym etapie szkolenia. Szkolenie „sztuki rywalizacji” dla młodzieży 17-20-letniej obejmuje następujące umiejętności gry: kompletne szkolenie techniczno-taktyczne z akcentem na rozwój umiejętności dostosowania do wszystkich sytuacji w światowym tenisie stołowym, pełny rozwój odporności psychicznej oraz dalszy rozwój motoryczny zgodnie z założeniami pracy na tym etapie szkolenia. Szczególnie ważnym zadaniem ośrodków tenisa stołowego „sztuki treningu” oraz „sztuki rywalizacji” powinna być, obok pełnego przygotowania techniczno-taktycznego, mentalnego oraz fizycznego, profilaktyka zdrowotna, rekreacja fizyczna, wychowanie przez sport, rozwój umiejętności pracy nad sobą, rozwój kultury oraz rozwój wzorcowego systemu. Planowane jest stworzenie lub rozwinięcie 60 zespołów szkoleniowo-organizacyjno-badawczych zapewniających szkolenie na tych etapach dla 600-800 najbardziej utalentowanych adeptów, w tym co najmniej 16 regionalnych ośrodków w formie Szkół Mistrzostwa Sportowego dla 150-200 wybitnie utalentowanych osób w wieku 13-19, przy współpracy z zespołami Superligi i Ekstraklasy, w tym elity zawodników grających profesjonalnie w zespołach Superligi i Ekstraklasy na etapie „sztuki wygrywania” (20-30). Organizacja wymienionych struktur wymaga wykwalifikowanej kadry trenerskiej na poziomie kadr klubowych, regionalnych i narodowych. W miarę możliwości ośrodek szkolenia profesjonalnego może też realizować różne zadania „ośrodka dla każdego”; powinien np. uwzględniać potrzeby osób z niepełnosprawnościami i kadry paraolimpijskiej, a także rozwój kadry szkoleniowo-organizacyjnej. W tym celu istnieje potrzeba kształtowania i potwierdzania umiejętności na poziomie 6 Polskiej Ramy Kwalifikacji i 6 Sektorowej Ramy Kwalifikacji w Sporcie osób zaangażowanych w tenis stołowy. Należy doskonalić kompetencje każdego trenera w zakresie kierowania szkoleniem techniczno-taktycznym, kompetencje w zakresie przygotowania fizycznego oraz kompetencje w trzech obszarach: rozwoju mistrzostwa osobistego, rozwoju kultury oraz rozwoju systemu (organizacji). Kluczowy na tym etapie w rozwoju kadry jest rozwój kompetencji „miękkich” związanymi z kierowaniem rozwojem mentalnym wychowanków oraz z rozwojem kultury systemu opartej na zasadach stałego dążenia do mistrzostwa osobistego, synergii (współpracy) oraz konstruktywnej komunikacji wszystkich uczestników programu (organizatorów, trenerów oraz zawodników, rodziców, nauczycieli itp.) Trenerzy pracujący z kadrami narodowymi na szczeblu klubowym, wojewódzkim lub centralnym mają szczególne możliwości i szanse dla rozwijania i integrowania nie tylko elity zawodników, ale także całego sztabu ludzi związanych naturalnie z ich zespołem (zespołami). Na tym szczeblu trenerzy i organizatorzy szkolenia przyjmują szczególnie dużą odpowiedzialność za kulturę oraz system szkolenia. Stanowią wzór pracy nad sobą, wzorcowo stosują komunikację służącą budowaniu wspólnego celu, budowaniu silnego systemu wzajemnego wsparcia, tworzenia silnych relacji opartych na jasnym porozumieniu i wzajemnym zaufaniu. Znakomitym przykładem budowania takiej kultury były australijskie instytuty sportu przed Igrzyskami Olimpijskimi Sydney 2000, w których trener kadry narodowej miał merytoryczne wsparcie w procesie zespołowego diagnozowania, zespołowego planowania oraz zespołowej realizacji programu przez sztaby specjalistów z różnych dziedzin (fizjolog, lekarz, fizjoterapeuta, psycholog, specjalista od marketingu, od edukacji itp.). Wszystkie kroki w procesie szkolenia były prowadzone podczas cyklicznych spotkań szerokiego sztabu. Prowadzone były różne szkolenia związane z efektywną komunikacją trenera z zawodnikiem, z grupą, z potencjalnym sponsorem, z rodzicami, z mediami itp. Istotne dla rozwoju tenisa stołowego w Polsce jest również wzmacnianie prowadzenia prac badawczych i rozwojowych, które przełożą się na wzbogacenie listy publikacji i tłumaczeń obejmujących obszar tenisa stołowego. Kwalifikacja pozwoli potwierdzać również niezwykle istotne z punktu widzenia rozwoju dyscypliny umiejętności związane z tworzeniem kultury „środowiska”. Źródła: Balyi, I., Way, R., & Higgs, C. (2013). Long-term athlete development. Champaign, Il: Human Kinetics.; Grycan, J. (2007). Integralny tenis stołowy [Integral table tennis]. Kraków: JGTT.; Grycan, J. (2017), Narodowy Program Rozwoju Tenisa Stołowego 2018-33.; Grycan, J. (2017), Program szkolenia w sporcie: Tenis stołowy. Załącznik do rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 29.03.2017 https://msit.gov.pl/pl/sport/sport-mlodziezowy/programyszkolenia/7501,Polski-Zwiazek-Tenisa-Stolowego.html; Scharmer, O., Kaufer, K. (2013). Leading from the emerging future. From Ego-System to Eco-System Economies. San Francisco: Berrett-Koehler Publishers.; Laloux, F. (2014). Pracować inaczej. Warszawa: Wydawnictwo Studio EMKA.; http://www.pzts.pl/files/www/PROGRAM_NARODOWY-..pdf; www.pzts.pl; stat.gov.pl.