Wniosek został poddany konsultacjom środowiskowym. Stanowisko wyraziły 2 podmioty (Stowarzyszenie Dobra Edukacja, Fundacja Rozwoju Systemu Edukacji), które pozytywnie odniosły się do wniosku, zgłaszając jedynie drobne uwagi, dotyczące przede wszystkim katalogu adresatów kwalifikacji, możliwości jej wykorzystania oraz wymagań dotyczących walidacji.
Negatywną opinię wobec włączenia tej kwalifikacji do ZSK wyraził jedynie Departament Wychowania i Kształcenia Integracyjnego. Znaczną część opinii stanowi przywołanie przepisów aktów prawnych (m.in. Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, ustawy – Prawo oświatowe oraz aktów wykonawczych), odnoszących się do:
konstytucyjnego prawa rodziców do wychowania dzieci zgodnie z własnymi przekonaniami,
definicji wychowania zawartej w ustawie – Prawo oświatowe,
wychowawczej funkcji szkoły i jej zadań w zakresie wychowania,
celów kształcenia ogólnego i wychowania w szkole,
zadań wychowawczo-profilaktycznych szkoły opisanych w podstawie programowej kształcenia ogólnego (w zadaniach ogólnych poszczególnych typów szkół), która wraz ze sposobem jej realizacji stanowi punkt odniesienia dla opracowywania i realizacji programów wychowawczo-profilaktycznych,
roli respektowania przez ucznia zasad współżycia społecznego i norm etycznych oraz obowiązków określonych w statucie szkoły w ocenie jego zachowania,
zadań nauczyciela wychowawcy oddziału oraz kwalifikacji wymaganych od nauczycieli,
sprawowania nadzoru pedagogicznego przez dyrektora szkoły,
treści statutu szkoły,
wymagań wobec wychowawców wypoczynku.
W odniesieniu do treści wniosku w opinii DWKI stwierdza się, że przedstawiona „ocena efektów uczenia się jest bardzo ogólna i nie została odniesiona do zadań, które podejmują osoby posiadające daną kwalifikację. Wydaje się także, że celowość włączenia kwalifikacji rynkowej do ZSK, rozumianej jako jej zgodność z potrzebami społecznymi, z zapotrzebowaniem na rynku pracy i oczekiwaniami pracodawców nie zostały dostatecznie udokumentowane i w sposób przekonujący opisane.” Twierdzenia te nie są jednakże poparte przykładami.
W opinii słusznie wskazuje się, że sprawowanie opieki i wychowanie dzieci jest zadaniem rodziców i szkoły, placówki oświatowej, placówek wsparcia dziennego lub placówek opiekuńczo-wychowawczych, których osoby pracujące z dziećmi posiadają właściwe kwalifikacje określone w ustawie o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej. Opinia DWKI pomija jednakże fakt, iż coraz istotniejszą sferą funkcjonowania rodziny jest ta związana z uczestnictwem dzieci i młodzieży
w systematycznych aktywnościach poza formalnym systemem edukacji, obejmujących także działalność wychowawczą. Aktywności te organizowane są przez różnorodne podmioty, takie jak np. organizacje harcerskie, kluby sportowe, czy też ruchy parafialne.
Jak wskazano we wniosku kwalifikacja Prowadzenie pracy wychowawczej z grupą skierowana jest właśnie do osób działających lub chcących działać w takich formach (opiekunów, animatorów i wychowawców), zaś zarówno treść wniosku, jak i opinie specjalistów, jednoznacznie wskazują na możliwość wykorzystania tej kwalifikacji do wiarygodnego potwierdzania kompetencji tych osób na potrzeby rynku pracy, czy też szerzej – w obszarze szeroko rozumianej działalności społeczno-wychowawczej.
Nie można zgodzić się także z oceną DWKI, że minister właściwy do spraw oświaty
i wychowania nie jest właściwym ministrem do opiniowania kwalifikacji, która, jak napisano we wniosku, ma być wykorzystywana w instytucjach spoza systemu oświaty. Zgodnie bowiem z ustawą z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej dział oświata i wychowanie obejmuje sprawy kształcenia, nauczania, wychowania, kultury fizycznej dzieci i młodzieży, z wyjątkiem spraw zastrzeżonych do kompetencji innych organów administracji publicznej.
